Ontstaan

Abram

Het gebied waar nu zo'n beetje Israël, Palestina en Libanon liggen, heette vroeger Kanaän.

De streek werd bewoond door heel veel  bevolkingsgroepen, waaronder de Hebreeën.

Volgens joodse verhalen werd hier omstreeks 1813 voor Christus de Hebreeër Abram geboren, die later trouwde met Sarai.

Omdat Sarai onvruchtbaar was, kon het echtpaar geen kinderen krijgen


Abraham en Sara

Joden geloven dat hun godsdienst  begon toen Abram één god ging aanbidden in plaats van de vele afgoden die zijn vader vereerde.

Op bevel van zijn god ging Abram op reis. Tijdens de reis verscheen god opnieuw.

Hij beloofde Abram veel nakomelingen die de baas over Kanaän zouden worden (het Beloofde Land), veranderde de namen Abram en Sarai

in Abraham en Sara en zorgde ervoor dat  Sara zwanger kon worden. 

Toen Sara het leven schonk aan haar zoon Isaak en om de afspraken met zijn god te bevestigen, liet Abraham zich besnijden

 

 

 

 

Abram en Sarai gaan op reis


De twaalf stammen

Jakob, de zoon van Isaak werd ook Israël genoemd.

Hij trouwde met vier vrouwen waarbij hij twaalf zonen kreeg.

Volgens de joden zijn de zonen van Jakob de vaders van twaalf stammen die over het Beloofde Land zouden gaan regeren


Jozef

Jakobs lievelingszoon Jozef werd door zijn jaloerse broers als slaaf verkocht.

Later kwam hij in Egypte aan de macht doordat god hem de betekenis vertelde van de dromen van de Farao, de Egyptische koning.

Joden vertellen dat nadat Jozef gestorven was, een nieuwe farao alle nakomelingen van Jozef tot slaaf maakte.

Ze mochten hun god niet meer aanbidden.

God stelde een nieuwe leider aan, Mozes, en zond tien plagen om de farao zijn woede te tonen, waarop de  farao de Israëlieten vrij liet

 

 

 

 

Één van de plagen is de dood van de eerstgeboren zoon van elk Egyptisch gezin


Twee tempels

De Israëlieten zwierven veertig jaar door de woestijn voordat ze in het Beloofde Land aankwamen.

Na hun terugkomst bouwden ze in opdracht van god een tempel in de stad Jeruzalem.

Ongeveer vierhonderd jaar later verwoestte het Babylonische volk de tempel.

Ze namen veel bewoners gevangenen en brachten die naar hun eigen land.

De bewoners die achterbleven woonden voornamelijk in de streek Judea en waren onder andere nakomelingen van Jakobs zoon Juda of Jehouda.

Het woord Jood is afgeleid van de Hebreeuwse naam Jehouda en alle Israëlieten worden vanaf dit moment Joden genoemd.


Toen de Joden en hun nakomelingen die gevangen zaten vrijkwamen en terugkeerden in Israël bouwden ze weer een tempel.

Deze tweede tempel werd door de Romeinen verwoest in 70 na Christus


Vluchten

De Romeinen verwoestten grote delen van Israël en maakten veel bewoners tot slaaf.

Andere Joden konden vluchtten en verspreidden zich over Europa.

In de loop der eeuwen werden vele duizenden van hen in veel landen vervolgd en vermoord.

Soms moesten ze vluchtten. In de 17e eeuw bereikten de eerste Joden Noord- en Zuid-Amerika.


Tweede Wereldoorlog

Nazi-Duitsland heeft op systematische wijze zes miljoen Joden in Europa vermoord.

Onder vreselijke omstandigheden werden ze afgevoerd, in vernietigings- en concentratiekampen gestopt en op beestachtige wijze omgebracht.


De staat Israël

In 1947 adviseerden de Verenigde Naties dat Palestina in twee aparte staten moest worden verdeeld: een Joodse en een Arabische.

Hiermee wilden ze alle verdreven en ongewenste Joden in de wereld een veilige plek bieden.

De Arabische bevolking was het niet met de plannen eens.

Dit leidde tot allerlei oorlogen en conflicten, waarbij Israël steeds meer grondgebied bezette, waaronder de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook.

Van de stichting van een onafhankelijke Palestijnse staat is nog niets terecht gekomen.

 

Maak jouw eigen website met JouwWeb